บอสซา โนวา (Bossa nova) เป็นชื่อของแนวเพลงที่กำเนิดในประเทศบราซิล ในปี ค.ศ. 1958 โดยแอนโตนิโอ คาร์ลอส โจบิม, วินิเชียส เดอ มอเรียน และจาว กิลแบร์โต โดยมาจากผสมผสานดนตรีแจ๊ซของอาฟริกัน-อเมริกัน กับดนตรีแซมบา ดนตรีพื้นบ้านของบราซิล
เครื่องดนตรีที่ใช้กับดนตรีบอสซา โนวา ประกอบด้วยเครื่องดนตรีหลัก 2 ชิ้น คือ กีตาร์ และเปียโน โดยมีเครื่องดนตรีอื่นๆ ได้แก่ออร์แกนไฟฟ้า ดับเบิลเบส กลอง และเครื่องเคาะ กีตาร์ที่ใช้จะต้องเป็นกีตาร์คลาสสิก สายไนลอน และเล่นโดยใช้นิ้ว ไม่ใช้ปิ๊ก
ดนตรีบอสซา โนวา เป็นที่นิยมอยู่ในบราซิล สหรัฐอเมริกา ยุโรปตะวันตก ญี่ปุ่น และฟิลิปปินส์ ปัจจุบันอาจเรียกสั้นๆว่า บอสซา
ผลงานดนตรีที่ทำให้บอสซา โนวา เป็นที่นิยม คืออัลบั้มประกอบภาพยนตร์ Black Orpheus ((โปรตุเกส) Orfeu Negro - 1959) โดยจาว กิลแบร์โต และเป็นที่นิยมในสหรัฐอเมริกา จากอัลบั้ม Jazz Samba (1962) ของสแตน เก็ตส์และชาร์ลี เบิร์ด และโด่งดังไปทั่วโลกกับอัลบั้ม Getz/Gilberto (1963) ของสแตน เก็ตส์และจาว กิลแบร์โต โดยเพลงที่มีชื่อเสียงที่สุด คือเพลง The Girl From Ipanema ((โปรตุเกส) Garota de Ipanema) ซึ่งขับร้องโดย แอสทรูด กิลแบร์โต ภร�! ��ยาของจาว เพลงนี้ได้รับรางวัลแกรมมี่ เมื่อปี ค.ศ. 1965



มีเดีย


Chega de Saudade (file info) - (ต้นฉบับจาก en:วิกิพีเดีย) — เปิดฟัง

เพลง Chega de Saudade ที่ได้การยอมรับว่าเป็นเพลงบอสซาโนวาเพลงแรก
ทำนองโดย โจบิม, คำร้องโดย วินิเชียส, กีตาร์โดย จาว กิลแบร์โต, ขับร้องโดย อีลิเซเต คาร์โดโซ เมื่อปี 1959